شاخص های افتراق اقامتی بر اساس داده های سرشماری سال ۱۳۸۵ در استان هرمزگان

مقدمه و اهداف: یکی از سؤالات مهم تحقیقات اپیدمیولوژیک و اجتماعی، بررسی الگوهای ارتباط بین محل زندگی افراد و پیامدهای اجتماعی و سلامتی است. در این بررسی، محاسبه شاخص های افتراق برای متغیرهایی اقتصادی- اجتماعی مهم با استفاده از داده های سرشماری سال 1385 انجام گرفته است، و سپس برای پاسخ به این سؤال که آیا افتراق اقامتی با تفاوت های موجود در سطح سلامت، در زیر گروه های یک متغیر مورد نظر ارتباط دارد، تلاش شده است. روش کار: دراین مطالعه از نمونه 20درصد داده های سرشماری سال 1385 کشور استفاده شده است. شاخص های افتراق اقامتی در وهله اول با در نظر گرفتن شهرستان به عنوان واحد سکونت برای کل شهرستان محاسبه گردید و در مرحله بعد، محاسبات با در نظر گرفتن بخش/شهر/دهستان به عنوان واحد سکونت برای هر یک از شهرستان های استان به طور جداگانه انجام شده است. در این مطالعه 6 شاخص افتراق محاسبه گردید. در تقسیم بندی افتراق از نقطه برش های معمول برای d‏issimilarity index وinformation theory index استفاده گردید. نتایج: براساس شاخص های افتراق dissimilarity index) و(information theory index محاسبه شده، استان هرمزگان از نظر بیش تر متغیرهای مورد مطالعه، افتراق کم داشت. متغیرهای مورد بررسی در برخی شهرستان های استان افتراق متوسط، زیاد و حتی شدید داشتند. نتیجه گیری: نتایج، نشان دهنده توزیع نامناسب تعدادی از متغیرها در بین واحدهای جغرافیایی مورد بررسی در برخی از شهرستان های استان هرمزگان می باشد. مقامات استان می توانند از اطلاعات تولید شده برای توزیع مناسب تر خدمات و حرکت در راستای تحقق برابری در سلامت و عدالت اجتماعی استفاده نمایند.